จำได้แม่นกว่า

"ผมขอแจ้งความคับคุณตำรวจ" ผู้ชายคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นมาแจ้งความ

ตำรวจ: คุณจะแจ้งความเรื่องไรคับ
คนมาแจ้งความ: ภรรยาของผมหายออกจากบ้านไป2อาทิตย์ละคับ
ตำรวจจึงถามรายละเอียดเพื่อเป็นข้อมูลการตามหา
"ภรรยาคุณสูงเท่าไหร่"
"ก็เรียกได้ว่า เป็นคนค่อนข้างสูงครับ"
"แล้วเขาหนักเท่าไหรคับ"
"ก็หนักพอๆกับผู่หญิงทั่วไปอ่ะคับ"
"แล้วภรรยาคุณผมสีอะไร"
"ไม่แน่ใจนะคับ เพราะเธอชอบย้อมผมบ่อย ผมเลยจำไม่ค่อยได้"
"แล้วเธอมีอะไรติดตัวไปมั้งคับ"
"ดูเหมือนเธอจะใส่เสื้อสีฟ้า และเธอจูงสุนัขไปด้วย"
"สุขัขพันธุ์อะไรคับ"
"เยอรมันเชพเฟิด สีดำ หนัก 60ปอนด์ สูง 25นิ้ว ปลอกคอสีแดง หูข้างขาวตึง ชื่อแจ๊กคับ"
"!!!!!"


จำแม่นกว่าเมียอีก - -*

อาถรรพณ์เตียงหมายเลข11

เรื่องมันมีอยู่ว่า ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เกิดเรื่องประหราดขึ้นที่ห้อง ICU คือ จะมีคนไข้ตายบนเตียงหมายเลข11ซำๆกันหลายราย แล้วที่น่าแปลกก็คือ ทุกศพจะตายในเวลา 11.00น.ของวันอาทิตย์ ซึ่งศพล่าสุดนี้เปนศพที่7แล้ว ซึ่งหมอน้อยหมอใหญ่ก้ไม่อาจให้คำอธิบายได้ ทั้งที่ก่อนน่านั้นคนไข้ก็ยังมีอาการปกติไม่ร้ายแรงถึงขั้นเสียชีวิตฉับพลัน บางคนที่ทราบเรื่องก็ร่ำลือถึงความเฮี้ยนที่หลายๆคนได้ยินมา บ้างก็ว่าตัวตายตัวแทน และผ้อำนวยการโรงพยาบาลถึงขั้นนิมนต์พระมาสวดขับไล่วิญญาณตามความเชื่อของชาวบ้านแต่เรื่องประหลาดก็ยังเกิดขึ้น บรรดาหมอและเจ้าหน้าที่จึงตัดสินใจไปที่ห้องICUเพื่อตรวจหาสาเหตูในวันอาทิตย์หน้า เช้าวันอาทิตย์ที่รอคอยก็มาถึง 2-3นาที ก่อนเวลา11.00น.ทั้งหมดและพยาบาลต่างรอคอยอย่างลุ้นระทึก แอบมองอยู่ข้างนอกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ต่างคนต่างกำหลวงพ่อประจำตัว ปากก็สวดมนต์อยู่ตลอดเวลา ด้วยความหวาดกลัวและลุ้นว่าจะเห็นวิญญาณเฮี้ยนหรือไม่ จนเข็มนาฬิกาเดินมาที่ 11.00 น . บรรยากาศก็เย็นเฉียบขึ้นโดยฉับพลัน ไร้เสียงรบกวนใดๆ แม้แต่เสียงลมก็แทบจะไม่ได้ยิน

ทันใดนั้นเรื่องที่ไม่คาดฝันก้เกิดขึ้น เมื่อมีพนักงานทำความสะอาดคนใหม่ เพิ่งมาทำงานได้เดือนกว่าๆและมาทำฉะเพราะวันอาทิตย์วันเดียว ก็เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนช๊อก เธอถอดปลั๊กเครื่องช่วยหายใจของคนไข้เตียง 11 ออก แล้วเสียบปลั๊กเครื่องขัดพื้นแทน และทำความสะอาดต่อไปด้วยความสบายใจ

-*-

ผีไข่เจียว

"ไอ้ดำ"เปนเพื่อนสนิทที่ทุกคนรัก ตอนเรียนมัธยมทุกครั้งที่พักเที่ยง จะรวมตัวกินข้าวและทุกเที่ยงสิ่งที่ไอ้ดำสั่งก็คือ ไข่เจียว "ป้าไข่เจียวกล่องหนึ่ง" และมันก้จะเอาไข่เจียวมานั่งกินกับเพื่อนทุกวัน "มึงไม่เบื่อรึไงว่ะ กูไม่เห็นจะชอบเลย" ไอ้แกะเพื่อนสนิทมากๆของมันถาม "ไม่เบื่อ ป้าเขาทำอร่อย ถึงตายไปก็จะมากิน" มันตอบ แล้ววันหนึ่ง บรรยากาศในห้องต้องเงียบสงัดราวกับป่าช้า เมื่อไอ้ดำมีอันจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เพราะถูกรถชนตายในเช้าวันนั้นเอง เที่ยงวันนั้นเพื่อนๆทั้งกลุ่มก็เดินลงมากินข้าวเที่ยงอย่างเงียบๆขาดแต่ไอ้ดำคนเดียวที่มาไม่ได้อีกแล้ว "ป้า ไข่เจียวกล่องหนึ่ง" ทุกคนหันขวับไปทางต้นเสียง ไอ้แกะเปนคนสั่งคับ
ทุกคนมองอย่างสงสัย มันเกียดไข่เจียวจะตายแต่ทุกคนก็ไม่คิดอะไร มันคงคิดถึงเพื่อนรักของมัน ป้าเข้าใจ ทำให้เป็นพิเศษ "เฮ้ย ไอ้ดำมันไปดีแล้ว มันคงดีใจที่เหนเองยอมกินไข่เจียวแทนมัน" เพื่อนๆปลอบไอ้แกะ
ไอ้แกะยังนิ่ง "ไม่กินสักคำเดี๋ยวไอ้ดำมากินนะเว้ย" เพื่อนคนหนึ่งแซง
ไอ้แกะค่อยๆเปิดกล่องออกอย่างช้าๆถอนหายใจ เพื่อนๆก็มองลุ้นให้มันกินข้าวซะที ทันใดนั้น ทุกคนต้องอ้าปากค้าง อย่างตะลึ่ง เมื่อไข่เจียวไม่มี ไข่เจียวในกล่องหายครับทุกคนขนลุกซู่ โดยฉะเพราะไอ้แกะ ที่มันเห็นกับตาว่าป้าคนขายไข่เจียวตักใส่กล่องให้เห็นๆ อิ่มกันหมดครับทีนี้.. "เฮ้ย กลับห้องกันเถอะ"ผู้ได้สติคนแรกทัก ไอ้แกะค่อยๆลุกขึ้นถือกล่องข้าวที่เปิดค้างด้วยมือสั่นเทา ตาแดงๆ เดินกลับไปหาป้า"ป้า คืนข้าวนะ ไข่เจียวหาย ไอ้ดำมันกินไปแล้ว" ไอ้แกะบอกป้าด้วยเสียงที่เหมือนจะร้องไห้ ป้ามองน่าอย่างงงๆแล้วก็ยกตะหลิวเคาะหัวไปทีหนึ่ง "ไอ้บ้า ไข่เจียวหายซะที่ไหนกัน เอ็งเปิดกล่องผิดด้านโว้ย ไอ้เซ่อ" เพื่อนๆหันขวับมามองพร้อมมะเหงกอีกนับสิบ มันช่างทำไปได้