"ไอ้ดำ"เปนเพื่อนสนิทที่ทุกคนรัก ตอนเรียนมัธยมทุกครั้งที่พักเที่ยง จะรวมตัวกินข้าวและทุกเที่ยงสิ่งที่ไอ้ดำสั่งก็คือ ไข่เจียว "ป้าไข่เจียวกล่องหนึ่ง" และมันก้จะเอาไข่เจียวมานั่งกินกับเพื่อนทุกวัน "มึงไม่เบื่อรึไงว่ะ กูไม่เห็นจะชอบเลย" ไอ้แกะเพื่อนสนิทมากๆของมันถาม "ไม่เบื่อ ป้าเขาทำอร่อย ถึงตายไปก็จะมากิน" มันตอบ แล้ววันหนึ่ง บรรยากาศในห้องต้องเงียบสงัดราวกับป่าช้า เมื่อไอ้ดำมีอันจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เพราะถูกรถชนตายในเช้าวันนั้นเอง เที่ยงวันนั้นเพื่อนๆทั้งกลุ่มก็เดินลงมากินข้าวเที่ยงอย่างเงียบๆขาดแต่ไอ้ดำคนเดียวที่มาไม่ได้อีกแล้ว "ป้า ไข่เจียวกล่องหนึ่ง" ทุกคนหันขวับไปทางต้นเสียง ไอ้แกะเปนคนสั่งคับ
ทุกคนมองอย่างสงสัย มันเกียดไข่เจียวจะตายแต่ทุกคนก็ไม่คิดอะไร มันคงคิดถึงเพื่อนรักของมัน ป้าเข้าใจ ทำให้เป็นพิเศษ "เฮ้ย ไอ้ดำมันไปดีแล้ว มันคงดีใจที่เหนเองยอมกินไข่เจียวแทนมัน" เพื่อนๆปลอบไอ้แกะ
ไอ้แกะยังนิ่ง "ไม่กินสักคำเดี๋ยวไอ้ดำมากินนะเว้ย" เพื่อนคนหนึ่งแซง
ไอ้แกะค่อยๆเปิดกล่องออกอย่างช้าๆถอนหายใจ เพื่อนๆก็มองลุ้นให้มันกินข้าวซะที ทันใดนั้น ทุกคนต้องอ้าปากค้าง อย่างตะลึ่ง เมื่อไข่เจียวไม่มี ไข่เจียวในกล่องหายครับทุกคนขนลุกซู่ โดยฉะเพราะไอ้แกะ ที่มันเห็นกับตาว่าป้าคนขายไข่เจียวตักใส่กล่องให้เห็นๆ อิ่มกันหมดครับทีนี้.. "เฮ้ย กลับห้องกันเถอะ"ผู้ได้สติคนแรกทัก ไอ้แกะค่อยๆลุกขึ้นถือกล่องข้าวที่เปิดค้างด้วยมือสั่นเทา ตาแดงๆ เดินกลับไปหาป้า"ป้า คืนข้าวนะ ไข่เจียวหาย ไอ้ดำมันกินไปแล้ว" ไอ้แกะบอกป้าด้วยเสียงที่เหมือนจะร้องไห้ ป้ามองน่าอย่างงงๆแล้วก็ยกตะหลิวเคาะหัวไปทีหนึ่ง "ไอ้บ้า ไข่เจียวหายซะที่ไหนกัน เอ็งเปิดกล่องผิดด้านโว้ย ไอ้เซ่อ" เพื่อนๆหันขวับมามองพร้อมมะเหงกอีกนับสิบ มันช่างทำไปได้
วันพุธที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น